CO DZIECKO POTRAFI PO UKOŃCZENIU ZERÓWKI?

Co powinno wiedzieć i umieć, aby w szkole odnosiło sukcesy?

Dziecko w zerówce przyswaja wiedzę i umiejętności, które są podstawą do późniejszej edukacji. Im lepiej opanuje treści wychowania przedszkolnego, tym lepiej poradzi sobie z nauką szkolną.

W ZAKRESIE WIEDZY O SOBIE I OTOCZENIU

Zna nie tylko swoje nazwisko i imię, ale dokładny adres zamieszkania.
Ma wiedzę o swojej rodzinie i swojej miejscowości.
Zna zasady zachowania się w różnych sytuacjach społecznych (w domu, szkole, na ulicy, w innych miejscach publicznych).
Używa zwrotów grzecznościowych bez przypominania.
Rozpoznaje barwy, godło i hymn Polski.
Rozumie i zna pojęcia związane z przyrodą.
Ma utrwalone nawyki higieniczne i dba o zdrowie.

W ZAKRESIE MOWY I MYŚLENIA

Ma zakończony rozwój mowy – poprawnie wymawia wszystkie głoski i grupy spółgłoskowe (nie ma wady wymowy).
Dysponuje szerokim zasobem słownikowym i posługuje się nim w mowie czynnej.
Prawidłowo buduje zdania i dłuższe formy wypowiedzi.
Stosuje właściwe formy gramatyczne.
Potrafi opowiedzieć treść usłyszanej bajki, historyjki obrazkowej, zrelacjonować zdarzenie.
Spostrzega, porównuje i odnajduje podobieństwa i różnice.
Klasyfikuje i segreguje przedmioty w-g cech fizycznych, funkcjonalnych i na zasadzie przynależności.
Składa elementy w całość (np. układanki obrazkowe, puzzle, mozaiki, historyjki obrazkowe) oraz rozkłada całość na części (np. analizuje opowiadania, obrazki, ustala kolejność zdarzeń).
Wyciąga wnioski na podstawie zaobserwowanych związków przyczynowo-skutkowych (np. układanie i odczytywanie historyjek obrazkowych, tłumaczenie i wyjaśnianie zjawisk i zdarzeń).
Próbuje uogólniać i tworzyć definicje (np. odgadywanie i tworzenie zagadek).

W ZAKRESIE ELEMENTARNEJ UMIEJĘTNOŚCI CZYTANIA

Poprawnie wymawia wszystkie głoski i grupy spółgłoskowe.
Dostrzega, rozpoznaje i różnicuje dźwięki ludzkiej mowy, czyli głoski.
Dokonuje analizy i syntezy dźwiękowej wyrazów łatwych fonetycznie (wymowa zgodna z zapisem),

– wyodrębnia wskazane głoski w nagłosie, wygłosie, śródgłosie,

– ustala ilość i kolejność głosek w wyrazie,

– scala głoski w wyraz.

W ZAKRESIE PRZYGOTOWANIA DO NAUKI PISANIA

Jest sprawne manualnie, nie ma problemów z czynnościami samoobsługowymi, budowaniem z klocków i układankami.

Chętnie rysuje i zamalowuje płaszczyzny bez przekroczenia linii, wykorzystując do tego różnorodne kolory.

Poprawnie posługuje się ołówkiem prezentując prawidłowy uchwyt i tonus mięśniowy oraz swobodne, płynne i ciągłe ruchy ręki.
Dokładnie i w dobrym tempie odwzorowuje różne kształty, wzory i szlaczki.
Zna i rozpoznaje kierunki na płaszczyźnie w układzie poziomym (lewa, prawa) i pionowym (góra, dół).
Orientuje i mieści się w liniaturze.

W ZAKRESIE PRZYGOTOWANIA DO MATEMATYKI

Klasyfikuje przedmioty i wyodrębnia zbiory w-g podanych cech.
Rozumie i posługuje się pojęciami do określania cech wielkości: duży, większy, największy; mały, mniejszy, najmniejszy; a także długi-krótki, szeroki-wąski, wysoki-niski, gruby-cienki, ciężki-lekki, taki sam itp.,
Rozumie i posługuje się pojęciami dotyczącymi położenia przedmiotów:

– na, w, pod, nad, obok, między, za, przed, poza,

– w środku, z boku, w wewnątrz, na zewnątrz, bliżej, dalej, naprzeciw,

– do góry, na dole, z przodu, z tyłu, na lewo, na prawo.

Orientuje się w schemacie własnego ciała, w kierunkach na płaszczyźnie i w przestrzeni używając pojęć; strona lewa, prawa.
Posługuje się nazwami dni tygodnia i pór roku z zachowaniem właściwej kolejności.
Zna kształty: koło, kwadrat, trójkąt.
Liczy przedmioty przyporządkowując każdemu z nich dokładnie jeden, i to właściwy, liczebnik.
Posługuje się liczebnikami porządkowymi.

Szacuje, dodaje i odejmuje liczby naturalne w zakresie 10 (w pamięci lub na liczmanach).

DRODZY RODZICE PIERWSZOKLASISTÓW

Dzieci rozpoczynające naukę szkolną mają przed sobą trudne wyzwanie.

Bardzo liczą na waszą pomoc!

Co, wy jako Rodzice możecie zrobić, aby skutecznie wspierać swoje dzieci w edukacji szkolnej?

Oto rady, z którymi warto się zapoznać:

Dbajcie o zdrowie, prawidłowe odżywianie i higieniczny tryb życia. Dziecko chore i zmęczone źle się uczy.
Sprawdźcie, czy dziecko dobrze słyszy i widzi.
Gdy źle mówi zwróćcie się jak najszybciej o pomoc logopedyczną.
Nie straszcie szkołą. Przedstawiajcie ją obiektywnie – szkoła i nauczyciel nie mogą być straszakami.
Postarajcie się o dobrą atmosferę w domu. Nieporozumienia rodzinne bardzo przeszkadzają w skupieniu się nad zadaniem domowym.
Przyzwyczajajcie do dbałości o wygląd zewnętrzny i przybory szkolne. Zamiłowanie do ładu i porządku ułatwi funkcjonowanie dziecku jako uczniowi, a on sam będzie spostrzegany pozytywnie.
Przygotujcie stałe miejsce do odrabiania lekcji i na przybory szkolne.
Pomagajcie w odrabianiu lekcji. Pamiętajcie jednak, aby pomoc nie polegała na wyręczaniu dziecka w jego obowiązkach.
Przeglądajcie zeszyty i dzienniczek ucznia.
Chwalcie za czynione postępy i sukcesy. Wasz uśmiech i dobre słowo to najlepsza dla dziecka motywacja do pracy.
Dziecko ma prawo napotykać na trudności. Rozwiązujcie problemy wspólnie, aby dziecko zrozumiało, że niepowodzenia są do pokonania i uwierzyło we własne siły.
Nie krzyczcie, gdy czegoś nie umie, bo nie będzie miało odwagi następnym razem poprosić o pomoc.
Nie porównujcie go z lepiej uczącym się rodzeństwem. Dziecko poczuje się gorsze i niekochane.
Słuchajcie, gdy dziecko opowiada o szkole. Rozmawiajcie wspólnie o szkole, gdyż uczące się dzieci są ważna częścią rzeczywistości rodzinnej.
Gdy dziecko nie mówi o szkole, pytajcie sami.
Dajcie dziecku również czas na kontakty z rówieśnikami i zabawy na świeżym powietrzu.
Znajdźcie czas na wspólny spacer, czytanie książek, pójście do kina i wyjazd za miasto. Nie samą nauką dziecko żyje.
Nie wypowiadajcie się krytycznie o szkole i nauczycielach przy dzieciach.
Gdy wasze dziecko napotyka na trudności porozmawiajcie z wychowawcą, aby zastanowić się nad przyczynami oraz formami pomocy. Istnieje możliwość uczestniczenia w zajęciach dydaktyczno-wyrównawczych lub zajęciach korekcyjno-kompensacyjnych.
W sytuacji utrzymujących się niepowodzeń szkolnych zgłoście dziecko na specjalistyczne badania do Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej.

Opracowała:

mgr Elżbieta Lepka-pedagog, logopeda

mgr Karolina Zielińska – psycholog